Nic tak nie jednoczy ludzi jak wspólne świętowanie, wspólne radowanie… Tak też się stało w te przepiękne, środowe przedpołudnie w naszym Ośrodku. Połączyła nas Wielkanoc. Z jej Nadzieją, Radością, Życiem i odpowiedzią na pytanie, że czasem to co trudne i niezrozumiałe też ma Sens. Połączyła nas poezja księdza Jana Twardowskiego, który pisał; parafrazując jego słowa; że Chrystus przyszedł i do wierzących i do niewierzących – do wszystkich. Wszyscy z utęsknieniem oczekiwaliśmy Śniadania Wielkanocnego, tym bardziej, że miało się ono odbyć pierwszy raz od początku pandemii.
Przed uroczystym śniadaniem odbyło się wesołe przedstawienie przygotowane przez Teatr Surdus, podczas którego aktorzy stanęli na wysokości zadania bawiąc wszystkich zebranych w sali gimnastycznej. Następnie obejrzeliśmy prezentację z udziałem Bajkomigaczy, gdzie zawarte były treści dotyczące i wyjaśniające zwyczaje oraz symbolikę wielkanocną. Prezentacja została stworzona na podstawie wierszy księdza Jana Twardowskiego. Tradycyjnie ksiądz Konrad poświęcił pokarmy przygotowane przez nas w koszyku. Po tej części spotkania głodni, ale radośni poszliśmy do stołówki, gdzie kusił zapach żurku, jajek i ciast, a dekorację stanowiły wiosenne kwiaty, owies i rzeżucha.
Jedliśmy, rozmawialiśmy i nie myśleliśmy o wyjeździe do domu. Było nam dobrze RAZEM ŚWIĘTOWAĆ.
Tak jak wszystko, co dobre kończy się szybko, tak i nasze Wielkanocne Śniadanie dobiegło kresu. Pozostały jednak ciepłe wspomnienia, a w naszych sercach odżyła nadzieja, radość, iż dane było nam się spotkać i wdzięczność, że wspólnie pracując i będąc ze sobą potrafimy stworzyć cudowne wydarzenia!!!
